تفاوت فرهنگ ایرانی ها و ژاپنی ها اینهاست ...

ناگهان صحنه زشتی ظاهر شد که سالهاست از یادم نمیرود ...

یادم نمیرود روزی در جاده ای داشتیم از مسافرتی کوتاه به سمت شهرمان بر میگشتیم ، ظاهرا اوایل شب بود که ناگهان متوجه تصادفی در وسط جاده شدیم ، ....... یک کامیون با بار سیب در جاده کنترلش را از دست داده بود و در همان وسط جاده چپ کرده بود و کلا جاده را مسدود کرده بود به آرامی به سمت حاشیه خاکی جاده رفتیم تا از آنجا بتوانیم عبور کنیم ناگهان صحنه زشتی ظاهر شد که سالهاست از یادم نمیرود ، راننده ماشینی با خانواده در حال دزدیدن سیبهای بار کامیون بودند که صاحبش خونین و مالین بود ، انسان چقدر باید رذل باشد که از چنین شخص گرفتاری و در چنین اوضاعی دزدی کند اما اینطرف دنیا در ژاپن یکی از بزرگترین زلزله های قرن باعث سونامی و سیل مهیبی شد که صدها هزار نفر را گرفتار کرد و اما فرق ما و آنها ......

بعد از آن که خواندیم که پس از فاجعه سونامی چطور وقتی برق شهر قطع شد مردم داخل سوپر مارکتها و فروشگاههای بزرگ به آرامی و در تاریکی همه چیزهایی را که در سبد خریدشان قرار داده داشت را سر جایشان برگرداندند و به آرامی از فروشگاهها خارج شدند ، در حالیکه غالبا انتظار این است که حتی مردم درب مغازه های بسته را شکسته و اموال آنها را برای نجات از گرسنگی غارت کنند

پس از آن شنیدیم که مردم ژاپن هر چیزی که بینشان تقسیم میشد را فقط برای مصرف آنروز ذخیره میکردند و تحویل میگرفتند تا به دیگر هموطنان گرفتارشان نیز سهمی برسد کسی آذوقه انبار نکرد و کسی چندین بار برای تصاحب خوراکی و پوشاکی بیشتر ، در یک صف نمی ایستاد ، کسی هول نمیزد و کسی دعوا راه نمی انداخت

چیزی نگذشت که تمیزی و نظم کمپهای مردم سیل زده که توی ورزشگاههای شهر بنا شده بود توجه همه رو جلب کرد ، بعد دیدیم که مسئولان شهر جلوی مردم سجده می کنن و معذرت می خوان بخاطر اینکه ببخشید سونامی شد و ما نتوانستیم بهتر از این بهتون سرویس بدیم.

چیزی نگذشت که عکس مدارس صحرایی شهر فوکوشیما منتشر شد ! با نهایت شرمندگی سالن ورزشی رو پارتیشن زده بودن و به صورت کلاسهای مجزا با حداکثر 15 دانش آموز در آورده بودن . نکته اش هم اینکه همه کلاسها یه ال سی دی 32 اینچی داشت. وزیر آموش و پرورششون هم توی رسانه ها ضمن کلی عذر خواهی قول داد که بزودی حداقل امکانات را برای دانش آموزان مهیا خواهد کرد. یعنی این چیزا رو تازه رو زیر حداقل می دونه! محاسبه کنین حداکثر رو.

چند روز قبل هم مطلع شدیم که پیرمردهای ژاپنی برای اینکه از قافله عقب نمونن یه سپاه مهندسین پیر تشکیل دادن و داوطلب شدن که برن فوکوشیما و در مهار نیروگاه کمک کنن تا جوونترها در معرض تشعشعات نیروگاه قرار نگیرن. چرا؟ چون نسبت به جوونها کمتر از عمرشون باقی مونده و اثرات ناگوار رادیواکتیو زمان کمتری در کشورشون باقی خواهد موند و خودشون هم زمان کمتری رنج و دردش رو تحمل خواهند کرد. همینقدر منطقی و بشر دوستانه

حالا هم که این خبر پایین در اومده که بفرمایید و بخونید. خدایی اگر ژاپنی ها آدم باشند اونوقت ما چی هستیم پس ؟


امانتداری ژاپنی : بازگرداندن میلیاردها ین پس از سونامی

به گزارش خبرگزاری آلمان ، مردم ژاپن ، که در ماه‌های گذشته ، بحران سیل ، سونامی و نشت مواد رادیواکتیو را پشت سر گذاشته‌اند ، بیش از سه و نیم میلیارد ین (بیش از 45 میلیون دلار) پول را که در مناطق سیل زده یافته اند به دولت بازگردانده اند.
همچنین 5700 گاوصندوق پیدا شده پس از سیل که حاوی بیش از دو میلیارد ین بوده، به دولت داده شده است.
سخنگوی پلیس ژاپن اعلام کرد مردم و داوطلبان همچنان کیف پولهای پیدا شده را تحویل می دهند و تا کنون 96 درصد مبالغ پیدا شده، به صاحبانشان بازگردانده شده است.
زلزله و سونامی در ژاپن که در ماه مارس رخ داد، دستکم 16 هزار کشته و هزاران نفر بی خانمان بر جا گذاشت .

و اینجاست که واقعا باید برای خودمان متاسف باشیم ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: